Kumpulan puisi Negeri Kunang-kunang berlatarkan perenungan panjang dan diam terhadap alam dan persekitaran yang menggugah hati seorang manusia yang perasa. Bahagian pertama kumpulan puisi ini, “Negeri Kunang-kunang” dilahirkan daripada pemandangan alam dari jendela penyair pada setiap pagi yang sentiasa baharu dengan persekitaran serupa. Bahagian “Sepi yang Paling Jauh”, memaparkan gumpalan pelbagai nada terhadap hal-hal yang mengganggu penyair. Kebanyakan puisi dalam bahagian ini diilhamkan oleh perjalanan, ziarah, kunjungan serta rakaman potret diri.

Kumpulan puisi yang memberi sepercik warna dan makna dalam puisi Melayu.